♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

او به تو میخندید و نمی دانستید
سیب دزدیده شده خانه ی من بود که چید
باغبان میان راه خورد زمین و شَل شده از راه رسید
سیب را دست پسر دید و غضب آلود کرد نگاه

خانه ی دندان زده ؛ افتاد به خاک ؛ من کشیدم آهی
و میان خانه میلرزیدم ؛ نکند گاز زند بر تن من

ولی انگار همه با هم رفتن
به نظر آه من کرد اثر
همه را فحش دادم

و من خوشحالم که ، منِ کرمه بی زبان در سیب را ، آن زمان گاز نزد

و سالهاست که در سیب دگر خانه ایی دارم شاد
فکرم این است که ؛ نکند بار دگر قصه ی عشقِ بی پایانی ؛ خانه ی بیگناه دگری سوزاند

و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که خدایا شکرت منه بدبختِ میان سیب را
دفعه قبل گاز نزد

حسین پیرزاد روزبهانی

شیخ المریض

..*~~~~~~~*..

یادم میاد هر شب وقتی میخواستم بخوابم ، نزدیک های ساعت سه چهار شب صدای وارد شدن یه نفرو به اتاقم میشنیدم، چشمام رو باز میکردم و میدیدم خواهر 4 سالم با چشمای گشاد شده و صورت سفید و بیروح بالای سرم ایستاده و داره بهم نگاه میکنه

دیدن این صحنه خیلی ترسناکه اما از اونجایی که هرشب تکرار میشد و پدر و مادرم میگفتن که شاید خواهرت مریض باشه من از خواب بیدار میشدم و اروم هدایتش میکردم به سمت اتاقش و روی تختش میخوابوندمش، اما باز فردا شب میومد بالای سرم

چند بار از لای در اتاقش دیدم که همینطوری با چشمای گشاد شده و صورت بی روح به دیوار زل زده و هیچ کاری نمیکنه و من میرفتم و هدایتش میکردم به اتاقش، حتی چند بار هم نزدیک راه پله ها به سمت پایین ایستاده بود و از اونجایی که مادرم میترسید این شب بیداری هاش خطرناک بشه ، محافظ کودک گذاشته بود تا یه وقت از پله ها نیوفته پایین

یادم میاد یه شب مجبور بودم تا ساعت 3 بیدار باشم و نخوابم و کارای مدرسمو بکنم که شنیدم خواهرم تو اتاقش بیداره و داره با خودش حرف میزنه . خودش حرف میزد و یکم برام بامزه امد ولی یهو یه صدای خیلی بم و عجیبی جوابشو داد

از اونجای که خیلی ترسیدم نرفتم تو اتاقش و خواهرم تو اتاق همچنان با حرف زدن با اون صدا ادامه میداد و من از ترس زود خوابیدم

فردای اون شب بازم باید بیدار میموندم که دیدم خواهرم باز نزدیک راه پله ایستاده و داره به پایین تو تاریکی نگاه میکنه. رفتم سمتش تا به ببرمش تو اتاقش که یهو انگشت اشارشو به سمت تاریکی گرفت و توی تاریکی به یه چیزی اشاره کرد و یه چیزی رو نشونم داد، توجه ای بهش نکردم و بردمش تو اتاق

این اتفاقا زیاد میوفتادن تا اینکه خواهرم پنج سالش شد . وقتی پنج سالش شد دروغ هاش بیشتر و بیشتر میشدن. بعضی روزا از مهدکودک میومد و میگفت مربیمون یه ادم فضاییه

بعضی وقتا میگفت که یه بچه رو تو خیابون دیده که یهو تبدیل به یه سگ شده، میگفت درختا و گربه ها باهام حرف میزنن

بعضی وقتا میگفت میتونه از دیوار رد شه و هر روز یه دروغ جدید میگفت

ما هم هیچوقت باورش نمیکردیم و به دروغ هاش میخندیدیم و میرفتیم. حتی وقتی گفت دوست صمیمیش امشب از زیر تختش میاد بیرون و با خودش اونو میبره

باورش نکردیم و سرشو ناز کردیم تا اینکه فردای همون شب خواهرم روی تختش نبود، توی اتاقش نبود. هیچ جای خونه نبود و الان 10 ساله که دنبالش میگردیم
...

♦♦---------------♦♦

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

براساس تحقیقات انجام شده در امریکا، شواهد نشان می‌دهد بچه‌هایی که مورد تجاوز قرار گرفته و به قتل رسیده‌اند، قبل از وقوع سانحه احساس خطر کرده‌اند و می‌دانسته‌اند که آن شخص نیت درستی ندارد و غریزه‌شان به آنها گفته است از این شخص احتراز و دوری کن؛ ولی نمی‌توانسته‌اند! می‌دانید چرا؟

چون در نظام آموزش‌شان به آنها گفته‌اند که باید حرف "بزرگترت" را گوش کنی

این بچه خطر را حس کرده، آن قاتل یا متجاوز بی‌رحم به بچه می‌گوید: با من بیا؛ برایت عروسک می‌خرم. و بچه اعتماد می‌کند و با او می‌رود

بچه یاد نگرفته که بگوید " نه "، بچه یاد نگرفته به غریزه‌اش توجه کند، بچه یاد نگرفته نظرش را بگوید؛ و در نهایت جانش را از دست داده‌

اگر به فرزندتان یاد می‌دهید که مدام از شما اطاعت و حرف‌شنوی کند، یادتان باشد: فقط شما نیستید که به او دستور می‌دهید، چنین بچه‌ای از همه اطاعت خواهد کرد

پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، پدران و مادران و مربیان و معلمین! از بچه‌هایتان نخواهید که کورکورانه به شما "چشم" بگویند؛ عواقب و آسیب‌های بسیاری به همراه دارد

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

می دونی چی نقاشی مونالیزا رو معروف کرد؟

دزدی! شاید باورت نشه، قبل از اینکه مونالیزا دزدیده بشه کسی آن چنان نمیشناختش، یه شب یکی از کارمندهای موزه لوور می خوابه توی موزه و صبح نقاشی رو برمی داره و به راحتی می دزده، احمقانه نیست؟

از فرداش همه می گفتن وای خدای من، مونالیزا دزدیده شده؟ مونالیزا...مونالیزا

بعد از اون اتفاق مردم واسه دیدن جای خالی مونالیزا هم می اومدن موزه، حتی کافکا هم رفته بود ، در ضمن اون دزد فقط هشت ماه زندانی شد ! عجیبه، نه؟
منظور من این نبود که هنری توی اون تابلو نیست

من میگم هر چیزی که ناگهانی از دست بره، ارزشمند میشه و مردم می پرستنش



♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

کتابفروشی خیابان بیست و یکم شرقی

روزبه معین

فکر میکنم شعر سیب رو زیاد شنیدید ولی قشنگه اگه همه جوابا رو ببینید در جواب شعر های هم دیگه


♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪





♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

تو به من خندیدی و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید

غضب آلود به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سالهاست که در گوش من آرام آرام
خش خش گام تو تکرار کنان می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چرا باغچه کوچک ما سیب نداشت

حمید مصدق

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

من به تو خندیدم
چون که می دانستم
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
پدرم از پی تو تند دوید
و نمی دانستی باغبان باغچه همسایه
پدر پیر من است
من به تو خندیدم
تا که با خنده تو پاسخ عشق تو را خالصانه بدهم
بغض چشمان تو لیک لرزه انداخت به دستان من و
سیب دندان زده از دست من افتاد به خاک
دل من گفت: برو
چون نمی خواست به خاطر بسپارد گریه تلخ تو را….
و من رفتم و هنوز سالهاست که در ذهن من آرام آرام
حیرت و بغض تو تکرار کنان
می دهد آزارم
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که چه می شد اگر باغچه خانه ما سیب نداشت

ﻓﺮﻭﻍ ﻓﺮﺥ ﺯﺍﺩ

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

او به تو خندید و تو نمی دانستی
این که او می داند
تو به چه دلهره از باغچه همسایه سیب را دزدیدی
از پی ات تند دویدم
سیب را دست دخترکم من دیدم
غضبآلود نگاهت کردم
بر دلت بغض دوید
بغض ِ چشمت را دید
دل و دستش لرزید
سیب دندان زده از دست ِ دل افتاد به خاک
و در آن دم فهمیدم
آنچه تو دزدیدی سیب نبود
دل ِ دُردانه من بود که افتاد به خاک
ناگهان رفت و هنوز
سال هاست که در چشم من آرام آرام
هجر تلخ دل و دلدار تکرار کنان
می دهد آزارم
چهره زرد و حزین ِ دختر ِ من هر دم
می دهد دشنامم
کاش آنروز در آن باغ نبودم هرگز
و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که خدای عالم
ز چه رو در همه باغچه ها سیب نکاشت؟

مسعود قلیمرادی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

دخترک خندید و
پسرک ماتش برد
که به چه دلهره از باغچه ی همسایه، سیب را دزدیده
باغبان از پی او تند دوید
به خیالش می خواست
حرمت باغچه و دختر کم سالش را
از پسر پس گیرد
غضب آلود به او غیظی کرد
این وسط من بودم
سیب دندان زده ای که روی خاک افتادم
من که پیغمبر عشقی معصوم
بین دستان پر از دلهره ی یک عاشق
و لب و دندان ِ
تشنه ی کشف و پر از پرسش دختر بودم
و به خاک افتادم
چون رسولی ناکام
هر دو را بغض ربود
دخترک رفت ولی زیر لب این را می گفت
او یقیناً پی معشوق خودش می آید
پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود
مطمئناً که پشیمان شده بر می گردد
سالهاست که پوسیده ام آرام آرام
عشق قربانی مظلوم غرور است هنوز
جسم من تجزیه شد ساده ولی ذرّاتم
همه اندیشه کنان غرق در این پندارند
این جدایی به خدا رابطه با سیب نداشت

جواد نوروزی

♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥ * ♥

او به تو میخندید و نمی دانستید
سیب دزدیده شده خانه ی من بود که چید
باغبان میان راه خورد زمین و شَل شده از راه رسید
سیب را دست پسر دید و غضب آلود کرد نگاه

خانه ی دندان زده ؛ افتاد به خاک ؛ من کشیدم آهی
و میان خانه میلرزیدم ؛ نکند گاز زند بر تن من


ولی انگار همه با هم رفتن
به نظر آه من کرد اثر
همه را فحش دادم

و من خوشحالم که ، منِ کرمه بی زبان در سیب را ، آن زمان گاز نزد

و سالهاست که در سیب دگر خانه ایی دارم شاد
فکرم این است که ؛ نکند بار دگر قصه ی عشقِ بی پایانی ؛ خانه ی بیگناه دگری سوزاند

و من اندیشه کنان غرق در این پندارم
که خدایا شکرت منه بدبختِ میان سیب را
دفعه قبل گاز نزد

:khak: :khak:

شیخ المریض عمو حسین پیرزاد

♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪

شمام خودتونو یطوری جا کنید تو شعر و بنویسید